Thursday, January 19, 2012

Boston Tea Party:Πέραν της μυθoλογίας των Tea Parties


Η πλούσια και πάντα ενδιαφέρουσα Εποχή ,μια φωνή έλλογων προβληματισμών της ριζοσπαστικής ευρωπαϊκής αριστεράς, δημοσίευσε , την Κυριακή 15 Ιανουαρίου, ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο για τα τεκταινόμενα στους Ρεπουμπλικάνους .Στο τέλος της αναλυτικής περιγραφής δημοσιεύει ένα κατάλογο αριστερών ή αριστεριζόντων σχηματισμών που συμμετέχουν στις προεδρικές εκλογές στον οποίο φιγουράρει πρώτο πρώτο το Boston Tea Party με υποψήφια την Tiffany Briscoe (το άρθρο εδώ)

 Εντυπωσιακό όντως.

 Ενω η συνηθισμένη δημόσια πρόσληψη αναφέρεται στα Tea Parties ως ένα συμπίλημα από συντηρητικές αντιδραστικές δυνάμεις που σωρεύονται στην άκρη δεξιά του συμβατικού πολιτικού άξονα , το BTP προβάλει ως μέρος ενός αριστερόφωνου γαλαξία .

 Ξαναγυρίσουμε στην αγαπημένη θεματαλογία του ιστολογίου : Οι σχέσεις αριστεράς φιλελευθερισμού είναι ουσιαστικά αδιερεύνητες, ορίζονται από μια ποικιλία ταυτίσεων και αποστάσεων ,αλλά πάντως δεν είναι κάθετα αντιθετικές σε ένα σχήμα αριστερά εναντίον φιλελευθερισμου. Ειδικά στην Ελλάδα ,για λόγους που σχετίζονται με ιστορικές αδράνειες και εμμονές, η μεγάλη μερίδα των αριστερών επιλέγει να ορίσει τις τρέχουσες κύριες συντηρητικές ιδέες ως φιλελεύθερες για να ετεροκαθορισθεί ως αντιφιλελεύθερη αριστερά και να διακινήσει ,δωρεάν και εισαγόμενη, μια αντιφιλελεύθερη ατζέντα αγγλοσαξονικής προέλευσης. Αποτέλεσμα; το σύνολο των συντηρητικών δυνάμεων το οποίο πιστεύει ότι ο Nozick είναι αποσμητικό για Λετονούς με άρωμα αρμπαρόριζα με καρπούζι, αντιμετωπίζεται ως οργανικά φιλελεύθερο.Στην ίδια μικρονοική οπτική που κάποιοι ταυτίζουν τον Marx με τον Πολ Ποτ.Μια κρατικοδίαιτη ,αγοραφοβική δεξιά, μια αστική τάξη τρόφιμος των εκάστοτε πακέτων από το σχέδιο Μαρσαλ μέχρι σήμερα, με ανύπαρκτη ή καχεκτική σχέση με οποιαδήποτε φιλελεύθερη γραμματεία , εννοείται ως φιλελεύθερη γιατί έτσι μπορούν να διακινηθούν αναλυτικά σχήματα εισαγωγής ως κριτική σκέψη.Έτσι εκχωρούνται ένας γαλαξίας ιδεών που δυνητικά θα όπλιζαν το ιστορικό αριστερό οπλοστάσιο ,μόνο και μόνο γιατί είναι εύκολο να μεταφράζονται και να διακινούνται copy paste οι διάφοροι " αντινεοφιλευθερισμοί". Η εννοιολογική αριστεροδεξιά μπαλαφάρα   του "Σταλινισμού" αναπαράγεται τώρα κοιτώντας δεξιά. Ως γνωστόν όλα τα πεπραγμένα του υπαρκτού έχουν λυθεί μέσω της έννοιας κλειδί " Σταλινισμός" ενώ μέσω της αντίστοιχης πλαστικής (*) έννοιας   του " Νεοφιλευθερισμού"  ελπίζουμε να  ορισθούν και λυθούν  και σημερινά μας προβλήματα.

Ο φιλελευθερισμός δεν είναι ούτε ιστορικά  ούτε πραγματολογικά ταυτολογικά αριστερός. Ο Φιλελευθερισμός δεν είναι η Αριστερά .Η Αριστερά είναι και Φιλελευθερισμός.Ο φιλελευθερισμός χρησιμοποιείται όμως επιλεκτικά ,και κυρίως εμπειρικά , αφυδατωμένος από οποιοδήποτε ιδεολογικό περιεχόμενο ,από τις συντηρητικές δυνάμεις ως απολογία του παρόντος κόσμου. Αυτό βέβαια, μπορεί να γίνει μόνο επιλεκτικά, αποσπασματικά γιατιί αλλιώς ένας καθολικός  φιλελευθερισμός είναι τελικά αφόρητος για τις συντεταγμένες του υπαρκτού κόσμου. Αν οι συντηρητικές δυνάμεις εγκληθούν για τον ανύπαρκτο φιλελευθερισμό τους και κληθούν να υιοθετήσουν τον φιλελεύθερο πρόταγμα ,ολικά στην ιδεαλιστική του μορφή , τότε ο σημερινός κόσμος μπορεί να αλλάξει ραγδαία προς το καλύτερο.

 Ακόμα ο φιλελευθερισμός στην αντικορποραστική αντιμονοπωλιακή εκδοχή του μπορεί να λύσει πολλά προβλήματα της συγκυρίας.

  • Ποιο άλλο όπλο έχει η αριστερά σήμερα για να προστατέψει το βιοτικό επίπεδο που διαλύεται από τα καρτέλ της αγοράς στα τρόφιμα, στις υπηρεσίες παρά από την προώθηση τυπικά φιλελεύθερων πολιτικών ανταγωνισμού ; Γιατί δεν εγκαλείται ο Σαμαράς ο Παπαδήμος ο Γαπ ο Χρισοχοϊδης για ψευδοφιλελευθερισμό αλλά αντιμετωπίζονται ως "νεοφιλελευθεροι" για το σημερινό αίσχος με τις τιμές ;
  •  Πως γίνεται ένα διαμέρισμα στο Κουτσουκάρι να κάνει όσο μια μονοκατοικία στα προάστια της  Ζυρίχης ;Ποιες κρυφές μονοπωλιακές αξίες και αξιώσεις ( ιδιωτικού, δημοσίου ,κρατικού χαρακτήρα) έχουν ενσωματωθεί σε αυτές τις τιμές ,τα τελευταία είκοσι χρόνια; 
  • Με τέτοια εκτεταμένη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα είναι δυνατόν η Αριστερά να βολεύεται σε αρχαικές οικονομίστικες δοξασίες αμυντικού τύπου και να μην οικειοποιηθεί θετικά το φιλελεύθερο πρόταγμα του επιχειρείν ως αυτόνομο πεδίο αυτοπραγμάτωσης , ανεξάρτητα από τις χρηματικές ροές που δημιουργεί;
Δεν είναι λοιπόν τόσο απλές ούτε λυμένες οι σχέσεις αριστεράς φιλελευθερισμού, όσο η ευκολία της τρέχουσας κοπτοραπτικής απαιτεί .Γι αυτό και η πρόσληψη για τα Tea Parties είναι τόσο περιοριστική.

Το Tea Boston Party καταθέτει το πρόγραμμα του. Το παραθέτω αυτούσιο :

 1) End the Wars of Aggression and withdraw US troops from around the world,

 2) End the Federal Reserve Banking System,

 3) End the War on Drugs,

 4) End Abuses of Liberty such as the Patriot Act and Military Commissions Act,

 5) End the Immigration Fiasco by eliminating government restrictions on human migration.

 Αυθεντικός αντιμιλιταρισμός , μεταναστατευτική ατζέντα πλήρους απελευθέρωσης, αντιπαλότητα στην αντιναρκωτική υστερία κλπ κλπ. Ποιος είναι πιο κοντά στο πρόγραμμα αυτό; Η Χρυσή Αυγή ή η Ανταρσύα;

 Η υπόθεση έχει και ένα άλλο ενδιαφέρον εγκυκλοπαιδικό συστατικό. Το Boston Tea Party είναι ιστορικά ο αυθεντικός κληρονόμος της συνέχειας του πρώτου Tea Party,της αντι αποικιακής ανταρσίας της Βοστώνης το 1773.

 Συνδέσεις:
The Boston Tea Party (2012)
Το ιστορικό Boston Tea Party

(*)Η έννοια της πλαστικότητας είναι θεμελιακή  πέραν του εικαστικού περιεχομένου.Περισσότερα στο C.Malabou :Plasticity,Temporality and Dialectic (The future of Hegel)

Εικόνα: Cy Twombly

11 comments:

Ρίνα said...

Εκτός από τα σημεία σύμπλευσης στον προβληματισμό σου, όπως: το κρατικοδίαιτο σύστημα, από το οποίο ´´ σιτίζεται ´´ εν μέρει και η Αριστερά , η καθήλωση της τελευταίας σε πεπερασμένα- ξεπερασμένα πολιτικά πρότυπα και σε στρατηγικές στε
ρεότυπων ιδεολογικών συγκρούσεων, θέλω να παρα
τηρήσω τα εξής:

• Αριστερά - Φιλελευθερισμός
Καταρχήν η ιστορία των κοινωνιών επομένως και των ιδεών, δεν φαίνεται να στηρίχτηκε ποτέ στη γραμμική εξέλιξη. Τα στάδια δεν ακολουθούν πορεία μηχανική, αλλά συνήθως οι κοινωνίες μετασχηματίζονται μέσα
από τις μεταβολές, σε πολλά επίπεδα ,των ανθρώπων εν δράσει.
Ακόμα και στην ίδια χρονική στιγμή ή συγκυρία και σε σχηματισμούς μέ κοινό ιδεολογικό- πολιτικό προσανα
τολισμό, ενυπάρχουν, συγκρουόμενα ή μη, γνωρίσμα
τα με διαφορετική πρόσληψη της πραγματικότητας.
Επομένως η Αριστερά, είτε κλειστή είτε ανοιχτή, θεωρώ ότι έχει δεχτεί ούτως η άλλως συνειδητά ή και ασυνείδητα, προτάγματα της ιδεολογίας του Φιλε
λευθερισμού, πολιτικού και οικονομικού ( ορθολογι
σμός, ελευθερίες και δικαιώματα, πρόοδος- ανάπτυξη,
παραγωγή- εργασία, ακόμα και του λεγόμενου νεοφιλελευθερισμού / αγορές ).
Όμως ,και η ανάσα του Ιδεαλισμού τη ζεσταίνει, όπως και το κίνημα της Ρομαντικής προοπτικής, ήδη απο του Ρώσους μπολσεβίκους. - Νομίζω ότι ο Ι. Berlin, ουμανιστής φιλελεύθερος, έχει αφιερώσει κάποιες σκέψεις στό έργο του σχετικά μέ το τελευταίο στοιχείο.

´Οσο για τα τέσσερα πρόσωπα που αναφέρεις, (εντελώς ετερόκλητα μεταξύ τους), και τις πολιτικές τους, κατά τη γνώμη μου, εκκινούνται από την ατομική τους πολυσχισματικότητά, που στην εποχή αυτή γίνεται και κοινωνική ,ως κατάσταση, τουλά
χιστον του Δ. πολιτισμού.
( Συνονθύλευμα ανισόρροπης κυριαρχίας των αγορών,
του στενού αλλά εκπνέοντα έθνους- κράτους, ομοίως και του ´´ΕΓΩ ´´, εξουσιαστικής εμμονής με πινελιές μεταμοντέρνων ´´οικολογικών ´´ ανησυχιών
και συμμετοχικών δημοκρατιών κ.τ.λ. κ.τ.λ )

Εν μέσω τέτοιας κοσμοπλημμύρας, πιστεύεις πραγματικά ότι οι δυνάμεις της συντήρησης μπορούν να υιοθετήσουν αρχές φιλελευθερισμού και μάλιστα ,
καθώς γράφεις Left, ´´ολικά στην ιδεαλιστική του μορφή ´´ ; - Μου φαίνεται εκτός από αδύνατο, κυρίως αντιφατικό και κυριότερα... απευκτέο ! Νέοι ολοκληρωτισμοί...

-Ο διαφωτισμός όφειλε και οφείλει να δει στον καθρέφτη του και το σκοτάδι του.
Ένας νέος καλύτερος κόσμος, νομίζω , δεν παίρνει μορφή μόνο μέσα από το φως· Οι ήλιοι του οποιουδήποτε -ισμου- αν μεσουρανίσει στην ολιστικότητά του και παγιωθεί, θα μας παγώσει. Μόνο κάποιες από τις λαμπερές τους εκπομπές χρειαζόμαστε.

Οι νέες προοπτικές γεννιούνται και μέσα από το ζόφο του σκοταδιού· φτάνει να μπορείς να τον βλέπεις .
Να τον παρατηρείς
Δεν ξέρω πιά πού εκκολάπτονται οι επερχόμενες επαναστάσεις ( με την ευρύτερη σημασία). Μου φαίνεται πως οι περαδοσιακοί χώροι αδειάζουν, ακόμα και στον ασφυκτικό συνωστισμό τους, ίσως και απ´ αυτόν.
-Ας αδειάσουμε, ας εκκενωθούμε, ας εκραγούμε, ας
δράσουμε, ας σιωπήσουμε...
Αλλά ο κόσμος δεν αλλάζει με το ´ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ

ΥΓ: TEA PARTY
Κι εδώ παλιότερα κανόνιζαν συγκεντρώσεις σε σπίτια, για καφέ , οι πολιτευτές υποψήφιοι πριν τις εκλογές. Τα tea parties για τις εκλογές των Ρεπουμπλικάνων κρατούν το ιστορικο και τη σημειολογία ,αλλά χάνουν κι αυτά το χώρο τους.
Τώρα το τέιον θα συνοδεύεται από διαφημιστικά spot
για τειοποικιλίες που θα εκβάλλουν στους ωκεανούς
της τηλέ- θέασης.

Left Liberal Synthesis said...

Ρινα
Ευχαριστω για την εμπεριστατωμένη προσέγγιση

1.-Συμφωνούμε για τη ζευξη αρ- φιλ.Ομολογώ οτι ,κακως καλως, δεν έχει μελετήσει τον Berlin,παρ'ότι είναι μια εμβληματική μορφή αυτου του ρεύματος.

2.-Για το ζήτημα του "ιδεαλισμού" ας επιμείνουμε στην διαφωνία:
Αν δεν ξαναγυρίσουμε σε πολιτικές ιδεών, αξιων, ουτοπιών τότε η πολιτική θα παραμείνει πολτική τεχνολογία.Αυτό είναι το νόημα του ιδεαλισμού.Εχει ρίσκο ένός ολοκληρωτισμού αλλά και η "ελλογη" πολιτική τεχνολογία δεν είναι μια μορφή ολοκληρωτισμού;

3.-Ας ελπίσουμε για το καλύτερο λοιπον

4.-Οσο για το Tea Party μου πήρε δύο χρόνια να ξαναδω αυτό που πάντα σχεδόν βλέπω : μην εμπιστεύεσαι τον συρμό. Νομίζα οτι το ρεύμα είναι αυθεντικά ακροδεξιό (αν θυμάσαι την σχετική δημοσιότητα) αλλά τελικά ο αυθεντικός ιστορικός συνεχιστης είναι αυθεντικά αριστερος ελευθεριακός.

Χαιρετώ

Ρίνα said...

Left,
Όχι μόνο δεν υποτιμώ τις ιδεαλιστικες αναζητήσεις και την πνευματική- ηθική μετουσίωση μιας αμήχανης σήμερα αριστεράς και του καθενός ξεχωριστά, αλλά με απωθεί και με τρομάζει η επικράτηση μιας τεχνικής
´´γλώσσας ´´ της πολιτικής , ακόμα και του δόγματος του πολιτικώς ορθού.
Αναφέρθηκα στην ολιστική και συστημική κυριαρχία ενός - ισμου- , π.χ του φιλελευθερισμού. Αν κάνεις τον κόπο με μια δεύτερη ανάγνωση, νομίζω θα το καταλάβεις.

- Επίσης, σχετικά με το tea party, τόνισα την παράδοση και αυτών, όπως και της πολιτικής , στην ου- τοπία της τεχνολογίας του μαζικού θεάματος. Καθόλου δεν υπεννόησα ακροδεξιές καταβολές του.
Ελπίζω να διευκρίνησα. - Καλό βράδυ!

Left Liberal Synthesis said...

Ρινα
Δεν είναι η πρωτη φορά , που η γραφή και η ανάγνωση στα ιστολόγια,πολλές φορες στο "ποδι", δημιουργεί ασάφειες.
Με καλη διάθεση τα διευκρινίζουμε όλα.
Σωστή η ένσταση για τους ισμους.

ο δείμος του πολίτη said...

Ακόμη μία εξαιρετική ανάλυση, μεστή βαθύτερων νοημάτων καμουφλαρισμένων με σκληρή και τόσο εύστοχη ειρωνεία. Δεν έχω να προσθέσω κάτι, πέρα από το ότι η αμερικανική πολιτική σκέψη και η ευρωπαϊκή απέχουν πολύ. Πόσο μάλλον η ελληνική πολιτική σκέψη και η ταξική συνείδηση φυσικά, σε μία χώρα που όλα στηρίζονταν στο κράτος το οποίο ποτέ δεν μπόρεσε να ενισχύσει τη βιομηχανική παραγωγή.

Left Liberal Synthesis said...

Δείμο
Όντως οι διαφορές αμερικανικών ευρωπαϊκών σχολών σκέψης είναι προφανεις και ίσως ανεξερευνητες τελικά .
Αξιοπερίεργο οτι όλες οι σύγχρονες φωνές της κριτικής γεννιούνται στην Ευρώπη αλλα καταξιωνονται στις ΗΠΑ.

ο δείμος του πολίτη said...

Σε αυτό το τελευταίο θα συμφωνήσω φυσικά...

Left Liberal Synthesis said...

Δειμο
Welcome!!!

ck said...

Πολύ ενδιαφέρον σχόλιο γύρω από ένα παρεξηγημένο θέμα.

Σημειώνω μόνο, ότι ιστορικά, ανάμεσα στις πολλές συνιστώσες του αριστερού ρεύματος, η κυρίαρχη τάση ήταν αυτή που αγκάλιαζε τα ατομικά δικαιώματα και τις εθελοντικές μορφές κοινωνικής οργάνωσης (ευρύτερη οικογένεια, συνδικαλιστικές και επαγγελματικές οργανώσεις, τοπικοί συνεταιρισμοί, αθλητικοί και εθνοτικοί σύλλογοι κλπ). Αντίθετα, αντιμετώπιζε πάντα με καχυποψία και πολλές φορές με εχθρότητα το κράτος και την κρατική παρέμβαση, εκτιμώντας, σωστά κατά τη γνώμη μου, ότι τα βραχυπρόθεσμα ψίχουλα που έπεφταν από το κρατικό τραπέζι, θα του κόστιζαν πολύ περισσότερα, μακροπρόθεσμα καρβέλια.

Ένας από τους λόγους αυτής της αντίληψης, ήταν ίσως μια ενστικτώδης αντίδραση στην κυριαρχία της φασιστικής και ναζιστικής ιδεολογίας του ’20-’40, που θεωρούσε το κράτος σαν την υπέρτατη αξία κάθε κοινωνικής οργάνωσης (“All within the state, nothing outside the state, nothing against the state. “ – Benito Mussolini).

Η μεταστροφή της αριστεράς, στην αντιμετώπιση του ρόλου του κράτους στη ζωή και στις ελευθερίες του πολίτη, τα τελευταία 20-30 χρόνια, παρά το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε ανεπαίσθητα, είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Η νέα αριστερή ορθοδοξία, θεωρεί τον κάθε πολίτη ένα αιώνια ανήλικο, ανώριμο και ανίκανο παιδί, που χρειάζεται ανατροφή, καθοδήγηση και προστασία από την ώρα που θα γεννηθεί μέχρι και τη στιγμή που θα πεθάνει, από ένα μεταφυσικά παντοδύναμο, πάνσοφο και καλοπροαίρετο κράτος.

Με την προσχώρηση στη νέα θρησκεία και λατρεία του κράτους, σαν το υπέρτατο μεταφυσικό «Καλό», προς το οποίο η πίστη δεν κλονίζεται ποτέ, άσχετα με τις συνεχής και παταγώδης αποτυχίες του, η αριστερά απεμπόλησε κατά τη γνώμη μου το πρόταγμα της ελευθερίας, της ευθύνης και της εθελοντικής κοινωνικής συνεργασίας, που τη διαφοροποιούσε, τόσο ηθικά, όσο και πρακτικά από τα διάφορα απολυταρχικά μορφώματα του 20ου αιώνα.

Left Liberal Synthesis said...

MO
Ευτυχως που τα σχολια καταχωρουνται ως e mail,και είδα το σχολιο σου.
Σε καλοσοριζω στο θέμα.
Διαφωνω όμως για την προσέγγιση για τη λεγομενη "νεα αριστερά ορθοδοξία".

Την προσεγγίζεις όπως πολλοι αριστεροί τον φιλελευθερισμό.Δηλαδή κρίνουν το φιλελευθερο ιδεώδες από τον υπαρκτό φιλελευθερισμό.Αφού ο συγχρονος φιλελευθέρος κοσμος έχει προβλήματα φταίει το φιλελευθερο προταγμα , ονομαζόμενο "νεοφιλελευθερισμός".

Το ίδιο κάνεις και εσυ παίρνεις τις πιο παραφθαρμένες εκφράσεις της αριστεράς, τις πιο αρχαικές και τις γενικεύεις. Η αριστερά του κράτους πατερούλη υπάρχει αλλά δεν είναι αυτό το αριστερο ιδεώδες.Μια έντιμη προσέγγιση της αριστεράς θα έβλεπε πως οι πιο επεξεργασμένες και ριζοσπαστικες μορφές έχουν παρει διαζύγιο από τον κρατισμό, την έννοια της υπερανω προστασίας εδώ και χρόνια.

Θέλει την ίδια εντιμότητα που απαιτείται από τους αριστερούς για να καταλάβουν οτι δημοκρατικές κοινωνίες έχουν πάντα προβληματα κρίσεις που δεν εξηγουνται πάντα από την "παλη των τάξεων"

Ας είμαστε λοιπον ανοικτοι και εντιμοι προς όλους.

Η ιστορία των Tea parties είναι χαρακτηρηστική."Φαγαμε" την αφηγηση οτι είναι συντηρητικές δεξιές σέκτες και τελικά το ιστορικό αυθεντικό Tea Party είναι , με τυπικα ευρωπαικα κριτηρια, ένα ακροαριστερό ελευθεριακό μόρφωμα.

ck said...

Με τον όρο Νέα Αριστερή Ορθοδοξία εννοούσα κυρίως την περί των ΚΚ αριστερά, που είναι και οι κληρονόμοι των σφραγίδων και όχι τις πολλές ανανεωτικές τάσεις, οι οποίες βρίσκονται ακόμα υπο διαμόρφωση.
Το είχα γράψει τον Γενάρη και ξέμεινε στα outgoing.
Το θέμα πάντως παραμένει επίκαιρο.