Wednesday, February 10, 2010

Σσσ....Ο δικαστής Posner εχει "depression".Τι κακο κανει η απουσία εναλλακτικών λύσεων


O Richard Posner είναι μια εμβληματική μορφή του Αμερικανικού Star System της διανόησης.Ως γνωστόν στις ΗΠΑ η ακαδημαική καριέρα έχει τις πιο πολλές φορές χαρακτηριστικά Show Biz με καθιερωμένους,νεοεισερχόμενους,εξερχόμενους κλπ αστέρες.Η κλασσική ευρυχωρία της Αμερικής όμως επιτρέπει σε πολλούς να γίνουν σταρ ανεξάρτητα του τι λένε.Τέτοιοι είναι οι Siglitz Krugmann Roubini κλπ.Οποιος δει τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους μπορεί να εχει μερικές ενδιαφέρουσες εκλήξεις.Ασε που το ίδιο συστημα γουστάρει και πιο εκκεντρικές φιγούρες ,που αξιοποιούν αναλόγως τις ευκαιρίες.Εξεχον παράδειγμα ο «δικός» μας Zizek,του οποίου η υπερχειλίζουσα ενεργεια καταναλώνεται σε όλα τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ αλλα και σε νυκτερινά TV show επιπέδου Μουρατίδη.
Ο Richard Posner λοιπόν είναι νομικός με μια τρομερή δημιουργικότητα και γραφει πολλά βιβλία.Ταυτόχρονα ιστολογεί μαζί με τον συνάδελφο του Becker στο περίφημο The Becker-Posner Blog.
Ο Richard λοιπόν συνδιάζει μια τρομερή καταρτηση στο δίκαιο και μια εξ’ισου καλή γνώση των οικονομικών που συνδιάζονται σε μια φιλοσοφικό πολιτική κατεύθυνση που κωδικά ονομάζεται Law and economics.
Η αιρετικότητα της κατεύθυνσης είναι οτι αναδεικνύει και αναλύει το δίκαιο και τις λειτουργίες από οικονομική άποψη και καταλήγει σε διάφορα συμπεράσματα τα οποία ίσως φανούν και εξωφρενικά.Κεντρικό στοιχείο αυτής της θεωρησης είναι η σχετικότητα των δικαιικών αξιών οι οποίες ετεροκαθορίζονται από τις οικονομικές επιπτωσεις και οχι το αντίθετο.Στην Ελλάδα ο ο καθηγητής Χατζής ασχολείται με το θέμα το οποίο προσφέρεται και ως μάθημα μεσω e-learning
Η σφαιρικότητα και το βαθος της αναλυσης του Richard Posner είναι δεδομένα και τον καθιστούν πολύ έγκυρο.Ετσι λοπόν οταν ο καθηγητής ασχολήθηκε με την προσφατη κρίση είχε πολύ ενδιαφέρον
Και ο οξύνους Richard ελαλησε:
Boys δεν έχουμε κρίση (recession) αλλά κατάθλιψη (depression)!!!.Το τι εγινε το 29 δεν είναι τίποτα στο τι γίνεται τώρα!!!Το σύστημα εχει φρακάρει.
Και τι φταίει;
Μα ο καπιταλισμός κυρίως ,τα λάθη της κυβέρνησης (Sub primes etc) είναι δευτερεύοντα.
Και τι μπορεί να γίνει;
Ο δικαστής σηκώνει περιπου τα χέρια.Η προσφορά χρήματος του Ομπάμα,υποθηκεύει την Αμερική στο διηνεκές,αλλα και οι μονεταριστικές πολιτικές πιθανόν να μην «δουλεύουν» καθώς η αγορά των παραγώγων δεν λειτουργεί.
Προσωπικά όταν ακούω αδιέξοδες κραυγές ολικής καταστροφής πάντα διαισθάνομαι μια αρρητη πολυτέλεια.Αυτός που τα βρίσκει σκούρα δεν εχει την πολυτέλεια της απόγνωσης.Αλλιώς τα τρια τεταρτα των σημερινων Ελλήνων αντι για DNA στο γενετικό υλικό των παππούδων τους θα ήταν «δάκρυα και χώμα». Η ιστορία λέει πως η απόγνωση είναι τα πρωτα δεκα λεπτά αμέσως μετα κάτι προσπαθείς να κάνεις.Το σύνδρομο τερατολογίας “Ears-Cinnamon” ανήκει μονο στον τηλεοπτικό κόσμο.(1)

Προσπαθησα να δω το A Failure of Capitalism με μεγάλη προσοχή για να καταλάβω τι ακριβώς μας λέει ο καθηγητής και πως μπορεί ,αυτός ενας αισιόδοξος Αμερικάνος,να φλερτάρει με την κατάθλιψη.Κάποιο λακκο εχει η φάβα.Απο κάπου θα υπάρχει μια αρρητη πολυτέλεια που επιτρέπει τετοιες μεγαλοστομίες.
Και την βρήκα στην σελίδα 234
Γράφει ο Ποσνερ
«Capitalism will survive the current depression as it did the Great Depression of the 1930s.It will survive because there is no alternative that hasn’t been thoroughly discredited ,which was NOT clear in the 1930.It is clear NOW .The Soviet ,Maoist,” corporatist” ( fascist Italy) ,Cuban, Venezuelan, etc alternatives to capitalism are unappealing to say at least.”
Οκ καταλάβαμε Dr.Posner
.Ελλείψει εναλλακτικής λύσης ,με την πολυτέλεια της βεβαιότητας διατήρησης του Status μπορούμε να έχουμε κατάθλιψη.Με κάτι κρατισμούς με κάτι σχετικοποιήσεις των ατομικών διακιωμάτων με κάτι εξωτικούς έρωτες με λοχαγούς,δεν εχουμε να δωσουμε εναλλακτικές λύσεις ,κα άρα ο κάθε Doctor Richard μπορεί να γράφει οτι θέλει,ακόμα και να «πουλάει» depression.
Κρίμα που τα αντικαταθλιπτικά θέλουν συνταγές αλλίως θα του έστελνα μερικά μήπως καλμάρει.



(1)Το “Ears-Cinnamon Syndrome” είναι γνωστό ψυχιατρικό νόσημα με αντιπροσωπους σε εμας τους Αυτιά – Κανέλη.Συνίσταται στην καθημερινή εμφάνιση στην τηλεόραση με παραλήρημα πανικού,υστερίες και αναφορές γαι την συντέλεια του κόσμου.

7 comments:

Greek Rider said...

lls σωστά είναι όλα αυτά γιατί όντως η θετική πίστη είναι συνέπεια και της ψυχολογίας.

Φαντάζομαι όμως ότι για τους κερδοσκόπους που "παίζουν" κάτω την αγορά και σορτάρουν αλύπητα ό,τι βρεθεί μπροστά τους ισχύουν τα αντίθετα, καθώς κερδίζουν και χαίρονται όσο τα πάντα πέφτουν.

Αυτοί θα πάθουν κατάθλιψη όταν έρθει η ανάκαμψη...

Το πάνω όριο ανόδου όλων των assets είναι η μέση αγοραστική δύναμη των φτωχών (με την Κευσιανή και Μαρξική έννοια). Το κάτω όριο των assets είναι εκεί που κέρδισες τόσα πολλά ώστε κανένας δεν μπορεί πλέον να σε πληρώσει.

Αν για παράδειγμα κάποιος ποντάρει στο να πάνε τα 4αρια στην Αγ. Παρασκευή (λέμε τώρα τυχαία) στα 600,000 θα πρέπει να σκεφτεί με απλή αριθμητική αν αυτό μπορεί να γίνει υπολογίζοντας μέσο ελληνικό μισθό+25%+δυνατότητα δανεισμού+κόστος δανεισμού+έτη αποπληρωμής του μέσου ανθρώπου+πιθανότητες να μείνει χωρίς δουλειά. Αν αυτό δεν γίνεται τότε και να φτάσουν οι τιμές εκεί θα είναι για λίγο.

Αν από την άλλη τα σορταρίσματα επι παντός επιστητού είναι μεγαλύτερα από την κεφαλαιοποίηση όλου του παγκόσμιου ΑΕΠ επι 100 τότε είναι πολύ πιθανό ο καπιταλισμός να ξανατεστάρει τις αντοχές του έναντι μιας ανύπαρκτης όπως πολύ σωστά λες εναλλακτικής λύσης.

Είναι σαν να λέμε τρέχει κάποιος μόνος του και βγαίνει δεύτερος.

Left Liberal Synthesis said...

GR
Εναι εντυπωσιακό πως ενας τυπος σαν τον Posner τα βλεπει τοσο μαυρα.Τοσο μαυρα που μου φαίνεται εως δηθεν.

cynical said...

αγαπητε LLS

ο αγαπητος κ καθηγητης χρησιμοποιει μια λεξη κλειδι, πολυ οικεια στους αμερικανους. Αν κρινουμε απο την θεοποιηση του Prozac, η αναφορα σε καταθλιψη αποτελει καλο εργαλειο marketing για την προωθηση της εικονας του και των βιβλιων του.

Left Liberal Synthesis said...

Cynical
Προφανως υπάρχει και η διάσταση της "depressiology" ως κυρίαχου λογου στις ΗΠΑ.
Μαλλον εχειs δίκιο,λιγο depression στον τιτλο προσφέρει κατι παραπανω.

Elias said...

Με αφορά το θέμα:πρώτον διότι διάβασα OΛΕΣ τις συνεντεύξεις στον Casidz toy New Yorker's ,των πιο γνωστών active ''chicago boys''(Posner, Becker, Fama,Murfhy,Thaler)και 2ον διότι έχει μέσα behavioral economics( και μάλιστα έχει σχέση το δεύτερο dissertation μου !)
Για να κατανοήσουμε ανθρώπους σαν τον Posner,το επισημαίνει σωστά και ο Αριστείδης Χατζής, οφειλουμε να μην σκεφτόμαστε Οικονομικά!
Το έχω ξαναπεί, και συγνώμη αν σας κουράζω:σε καιρό ύφεσης χρειάζεται κατ'αρχήν να κατανοήσουμε τον μηχανισμό κοινωνικής νεύρωσης και ατομικών εμμονών, που γεννάει ο όψιμος σημειο-καπιταλισμός (χρήμα, ηδονή του κέρδους και του status, εικόνες και θεάματα που εμποδίζουν την αληθινή ευημερία και εγκαθιστούν δομές επίπλαστης ευφορίας)

Αυτές οι επιστημονικές φωνές (Posner,Zizek Κρουγκμαν, Στιγκλιτζ, Σεν, κ.α ) δεν μπορούν τελικά να νικήσουν την Οικονομία της Επιθυμίας και τα Χρηματιστήρια των Ηδονών Κέρδους! Ο καπιταλισμός θα έχει πάντα έναν καλυμμένο νεοφιλελευθερισμό να κερδίζει στα σημεία ,εκτός και αν επικρατήσει μια εναλλακτική πολιτική, με πυρήνα την διαχείριση των ατομικών απολάσυεσων και εκτός και αν αποσυνδέσουμε την πολιτική παρέμβαση απο την καταστροφολογία της θεωρητικής διάγνωσης!
Τί δεν μας λένε οι Posners με τις αδρά αμοιβόμενες διαλέξεις τους ; οτι θα πρέπει να υιοθετηθούν στα νέα μοντέλα της μακρο-αβεβαιότητας, παράμετροι που να ενσωματώνουν το ζήτημα της διαχείρισης των επιθυμιών, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο . Και αυτό διοτι στην μικροοικονομική του πανικού ,δυστυχώς, ανακαλύπτουμε οτι δεν υπάρχει ο μέσος άνθρωπος, η κοινή γνώμη, ο απλός πολίτης. Αυτοί οι όροι είναι μυθεύματα και δημιουργήματα του συστήματος μικροφυσικής της εξουσίας και του κεφαλαίου(να θυμηθούμε και λίγο Φουκώ) και ενισχύθηκαν απο την αριθμητική των αγορών που επέβαλλε η οικονομική σχολή του Σικάγο στην δεκαετία του ’70 (μονεταρισμός του Φριντμαν)
Επειδή όμως εγώ προσωπικά ΚΑΤΗΓΟΡΩ περισσότερο την κακοεφαρμοσμένη νεοκευνσιανή κρατική παρέμβαση, παρά την efficient market hypothesis, καλό θα είναι να μην συγχέουμε το καταγγελτικό ύφος με τον εναλλακτικό λόγο...Δεν καταρρέει ποτέ ο καπιταλισμός σύντροφοι,και δεν φταίει το σύστημα!Πρώτος το δίδαξε ο Κάρολος, οσοι δεν το κατανοούν ας μην δηλώνουν μαρξιστές( ο Πουλαντζάς το είχε πεί αυτό, οχι η ταπεινή αφεντιά μου)Οι Posners του πλανητικού πανεπιστημίου και της γραβάτας, το παίζουν νεομαρξιστές κοινωνιολόγοι και σημοσιολογούντες τεχνοκράτες νομικών / οικονομικών θεμάτων, χωρίς να φτάινε: και δεν φταίνε, διοτι ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ, οχι έξω απο το σύστημα...Μονο οι απ έξω μπορούν να μεταφέρουν libido στην θεωρία, να ερωτικοποιήσουν την πολιτική, να φορτίσουν με ένστικτα την Ανάλυση...(βλ. Libidinal Economy, Lyotard)
Και τότε ίσως θα μας μειώσουν την Κατάθλιψη...

Elias said...

Παρέθεσα θεωρία μονεταριστών του Σικάγο στο blog μου και ανάλυση για το βάρος των λαθεμένων πολιτικών παρεμβάσεων

Left Liberal Synthesis said...

Elias
Οπως παντα μοναδικός να μας ξεκινήσεις από τον Posner ,στον Deleuze.
Μια διαδρομή που δεν μπορω παντα να ακολουθησω με ακρίβεια.
Είδαν και τα κομμάτια στο Cognitariato.Πολυ ενδιαφεροντα.