Friday, May 2, 2008

Ο αφόρητος και επικίνδυνος Κονφορμισμός της Τηλεοπτικής Φιλανθρωπίας.Α.Μητρόπουλος

Το ιστολόγιο αυτό,προφανώς δεν έχει φιλοδοξίες τηλεκριτικού
Η περιρρέουσα πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα,συγκροτείται όμως σε μεγάλο βαθμό από την τηλεόραση.

Μια από τις φιγούρες με την μεγαλύτερη παρουσία στα πρωινά "παράθυρα" είναι ο Α.Μητρόπουλος.Η θεματολογία του είναι κεντρική ,το εργατικό Δίκαιο,το Ασφαλιστικό.
Η συχνότητα εμφανίσεων ,είναι επιπέδου Μενεγάκη,κάτι που μας κάνει να πιστεύουμε ότι ο ΑΜ προσφέρει αξιοπρόσεκτα επίπεδα τηελεθέασης,καθώς οι τηλεδίαυλοι δεν είναι τόσο αθώοι στους προσκεκλημμένους τους.

Η Φιλανθρωπία είναι μια θαυμάσια ανθρώπινη εκδήλωση,που βασίζεται στο περίσευμα προσφοράς από αυτούς που μπορούν στους εκάστοτε αδύναμους.
Η προσφορά όμως αυτή ,έχει μεγαλύτερη αξία ,όταν συνοδεύεται από τον ανάλογο σεβασμό προς τους αδύναμους.Ενας κώδικας απόλυτης λιτότητας συνοδεύει τον Φιλάνθρωπο ,αλλιώς η πράξη του έχει ένα υπόρρητο Ναρκισισμό,μια απάνθρωπη επίδειξη υποτιμητικής λύπης.
Ο ΑΜ παρουσιάζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μιας φανφαρόνικης και επιδεικτικής Φιλανθρωπίας

Θα του συγχωρήσουμε την μονοδιάσταατη αντίληψη του οικονομικού γίγνεσθαι ,ως μονοσήμαντη διευθέτηση νόμων και νομοσχεδίων,λογω επαγγελματικής μονομέρειας .Σύμφωνα με αυτά που υπονοεί,θα κάνουμε μια Συντακτική Συνέλευση και θα κυρήξουμε Σοσιαλισμό.Θα κάνουμε νόμους θα αυξήσουμε τους μισθούς,και όλα θα ρολάρουν.

Δεν μπορούμε όμως να ανεκτούμε το συνεχή ,ανυπόφορο,συμπονετικό λόγο προς τους νέους,που έχει την μορφή της αυτοπληρούμενης προφητείας

Ο κύριος καθηγητής συνεχώς διακυρήσσει;- Παιδιά έτσι και δε γίνετε σαν και μένα ,(Δημόσιος Λειτουργός) είστε χαμένοι .Δεν ξέρω τι θα κάνετε πάντως δεν είστε καλά.

Οι καλές δουλειές είναι στο δημόσιο,αλλά αφού όλοι δεν μπορούν τις έχουν όλοι,το αποτέλεσμα είναι απλό:Η απόλυτη μαυρίλα.

Η ζωή στην Ελλάδα είναι δύσκολη και πρέπει να παραμείνει έτσι,αλλιώς εμείς που τα καταφέραμε τι διάολο κάναμε?

Το ιστολόγιο αυτό,δεν έχει σχέση με την ανάλαφρη ροζ αισιοδοξία,και δεν κινείται στον αποστηρωμένο χώρο των αυτόκλειστων.

Η αυτιστική απόσυρση από τον πόνο και τό άλγος της καθημερινότητας,είναι ισοδύναμη με την επινενοημένη απαισιοδοξία.

Ο κώδικας όμως μιας ισότιμης αντιμετώπισης του οιουδήποτε,εμπεριέχει την καλιέργεια της έμφυτης ανθρώπινης δύναμης για ζωή και όχι την απομείωση της.

Για όσους έχουμε την τιμή ,να συναλλασόμαστε με τους συνανθώπους από τις φτωχές χώρες του τρίτου κόσμου,ανακαλύπτουμε την φινέτσα περηφάνεια του αγωνιζόμενου,που θέλει και θα επινοήσει το μέλλον του ,σε μορφές και τρόπους που η ευημερούσα ραστώνη μας μας εμποδίζει να δούμε.

Ο ΑΜ ,απαγορεύει καθημερινά,την δημιουργική αναζήτηση του μέλλοντος των νέων,μακρυά από το προσωπικό του μικρόκοσμο,μέσα στον οποίο ακκίζεται μεγαλοπρεπώς

Τι καλά που δεν υπήρχαν Μητρόπουλοι όταν εγώ έψαχνα για δουλειά(σε επίπεδο σημερινών μισθών ήταν ανασφάλιστη των 500 Ευρω΄)!!!

5 comments:

aerostatik said...

εκτός από τον τηλεοπτικό Μητρόπουλο, υπάρχει και ο Μητρόπουλος δικηγόρος-εργατολόγος.
Ρωτήστε κάποιους απ΄αυτούς που υποστήριξε στα δικαστήρια, πόσα κερδίζει ανά κεφαλή...

Left Liberal Synthesis said...

Νομίζω ότι βλέπεις καλά από το Αερόστατο σου.
Βλέπω και εγώ και πολύ χειρότερα,αλλά ας κρατήσουμε τις σκέψεις μας,για προφορικές συζητήσεις!!

Greek Rider said...

Η αυτολύπηση είναι λαικίστικο κόλπο της τηλεθέασης. Ο πόνος πουλάει και τον χρησιμοποιούν για ίδιο όφελος. Ασφαλώς υπάρχουν λύσεις για τους νέους που δεν προβάλλονται καθόλου.

katerina said...

Καλημέρα κι απο μένα, θα διαφωνήσω με τον greek rider, δεν είναι θέμα ...αυτολύπησης, δεν είναι θέμα πόνου.

Όσο κι αν σας φανώ κυνική, και μάλλον είμαι, λατρευω το υψηλό επίπεδο επιχειρηματικής πρακτικής της τηλεόρασης και των Mediaδων γενικότερα.

Τώρα που το Κράτος Πατερούλης αμφισβητείται, τώρα που η κοινωνική συνοχή καταρρέει, τώρα που η ιδεολογία γίνεται δρόμος και όχι προορισμός, υπάρχει χώρος για να είναι κάποιος ....δίπλα μας. Να μας ακούει, να μας θαυμάζει, να λέμε τον πόνο μας, να μας παρηγορεί, να εκτονώνουμε τον θυμό μας, να γινόμαστε πρωταγωνιστές - κομπάρσοι, να....

Αυτόν τον χώρο εκμεταλευονται οι Mediaδες, εκει δραστηριοποιούνται, από μας που στηνόμαστε στο τηλ να απευθυνουμε την δημόσια ερώτηση στον κάθε Μητρόπουλο (και όχι για την απάντηση, αλλά για να ακουσουμε την φωνή μας), από μας που βάζουμε κριτή και αφέντη μας το κάθε σουργελο, από μας που κάνουμε τον κάθε Λαζόπουλο κεχαγιά μας, αυξάνουν την τηλεθεαση τους, εισπράτουν τα ποσά των διαφημίσεων, ασκουν το πολιτικό νταβατζηλίκι τους.

Ως επιχειρηματίες είναι άριστοι, και εμεις ως πολίτες ...αδιανόητα ερασιτέχνες.
Πολίτες ....σκιτζήδες

Anonymous said...

Νομίζω ότι είναι λίγο εύκολη η κριτική που κάνετε στον Μητρόπουλο.
Θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να μετράει κάπως στην κριτική σας το γεγονός ότι ένα από τα δημοφιλέστερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ φτύνει κατάμουτρα τον Μνημο-ΓΑΠ και κατεβαίνει απέναντι στον εκλεκτό του περιφερειάρχη, ώστε το Μνημο-ΠΑΣΟΚ εκτός από φίλους (Κουβέλης, Ντόρα, Καρατζαφέρης), να μετράει επιτέλους και αντιπάλους.
Αν σκεφτεί κανείς και την στημένη υποψηφιότητα Δημαρά ("αν τα βρούμε, θα κατέβω με Σγουρό"), τα πράγματα με τον τύπο (τον Μητρόπουλο) είναι κάπως πιο περίπλοκα απ'αυτό που περιγράφετε.
Για να θυμηθώ δε το Νικόλα Σεβαστάκη, είναι άδικο η περί πολιτισμού ρητορική (και η κριτική, θα πρόσθετα εγώ) να αδιαφορεί χαρακτηριστικά για τις ανισότητες: είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Μητρόπουλος είναι ταυτισμένος με έναν λόγο εναντίον των ανισοτήτων που δεν περισσεύει στο εν Ελλάδι ολιγαρχικό μιντιακό τοπίο. Το τοπίο αυτό δεν έχει φτιαχτεί από και για Μητρόπουλους: η εξαίρεσή του απλά επιβεβαιώνει τον κανόνα τους.